hy    |   fr

Ճանաչողութիւն, ութեան

s.

knowledge;
recognition.

s.

ՃԱՆԱՉՈՂՈՒԹԻՒՆ ՃԱՆԱՉՈՒԹԻՒՆ ՃԱՆԱՉՈՒՄՆ. Ճանաչելն. ծանօթութիւն. խելամտութիւն. միտք. խորհուրդ. նշանակ.

Ըստ ճարտարագէտ ճանաչութեան ստուգահմուտ բժշկացն։ Եւ զձեր ճանաչութիւնդ կամիմ գիտել։ Գիտել ճանաչութեամբ որոշել զիմաստունն յանմտէն. (Փարպ.։)

Ի խրախ ճանաչութենէ, խրախճան. (Երզն. քեր.։)

Ճանաչումն եւեթ էր (թլփատութիւնն), յայլոց ազգացն որոշելով. (Եղիշ. դտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ճանաչողութիւն ճանաչողութիւնք
accusatif ճանաչողութիւն ճանաչողութիւնս
génitif ճանաչողութեան ճանաչողութեանց
locatif ճանաչողութեան ճանաչողութիւնս
datif ճանաչողութեան ճանաչողութեանց
ablatif ճանաչողութենէ ճանաչողութեանց
instrumental ճանաչողութեամբ ճանաչողութեամբք